سول جار را با عشقی زنانه و مهری مادرانه ساختم.

گرمای کویر، بلندای کرکس و تاریخ کهن طرق رود الهام بخش من بوده است تا در رجعتی دوباره به سرزمین پدری، آموخته هایم را با هنر، سلیقه و تجربه زنان و مردان این خطه تاریخی، در هم آمیخته و محصولاتی اصیل، برگرفته از مواد اولیه خاص این منطقه را به سفره های رنگین و پر مهرتان هدیه کنیم.

سول جار در گویش مردمان طرق رود به معنای گندم زار است و کشاورزی در این منطقه، پیشه ای دیرین می باشد. سرزمینی که از یکسو در دامان کوه های کرکس است و از سوی دیگر دل به گرمای کویر مرکزی ایران سپرده است.

خاکی حاصلخیز که به لطف مهربانی طبیعت و سخت کوشی مردمان کهنش، گنجینه ای از اسرار زندگی و سلامتی را در سینه پنهان کرده و پشت به پشت به نسل های بعدی مردمان این سرزمین هدیه داده است.

من برگشتم تا این اسرار را کشف و با شما به اشتراک بگذارم.

با من همراه شوید تا قصه زندگی زنان آزاده و شریف این دیار را برایتان بازگو کنم.

مروارید ابوفاضلی